Molenpad, links de keizersgracht en rechts de prinsengracht
Als je praat over het “Molenpad” krijg je vaak als reactie ”Ja, dat ken ik. Leuk café aan de Prinsengracht met terras aan het water!” Om de hoek van dit café ligt echter het originele Molenpad, een straat tussen de Keizersgracht en de Prinsengracht waaraan veel koetshuizen lagen.

De naam Molenpad is ontstaan doordat men, staande op de Keizersgracht en kijkende door het Molenpad, uitzicht had op een molen op de stadswal (op de plek van de tegenwoordige Raamstraat). Het Molenpad is het enige van de vroegere paden dat, nadat het binnen de stad was getrokken bij de uitleg van 1612, de naam “pad” behouden heeft.

De koetshuizen waren de garages van de Gouden Eeuw. Velen zijn nu ingericht als huis of kantoor, zo ook de koetshuizen in de Kerkstraat en Reguliersdwarsstraat. In totaal telt Amsterdam meer dan 200 koetshuizen. Aan het eind van de 16e eeuw reisden de rijke Amsterdammers per koets. In 1595 reden er zo veel koetsen door de stad dat éénrichtings verkeer in de straten werd ingevoerd. Parkeeroverlast bestaat dus al eeuwen in Amsterdam.

In de 17e eeuw stond aan het Molenpad de beroemde klokgieterij van François en Pieter Hemony. In 1655 ontving François Hemony van de stad Amsterdam de eervolle uitnodiging om stadsklokken- en geschutgieter te worden. Hij accepteerde deze omdat hij de gieterij en het woonhuis aan het Molenpad gratis tot zijn beschikking kreeg. De gieterij lag tussen de houten stadsschermschool aan de Prinsengracht en een verlaat (schutsluis) bij de Leidsegracht.



Het carillon in de Westertoren bevat klokken van François Hemony.

De dichter Joost van den Vondel heeft het volgende gedicht geschreven waarin de gebroeders Hemony worden genoemd:

Ik verhef mijn’ toon in ’t zingen
Aen den Amstel en het Y,
Op den geest van Hemony,
d’Eeuwige eer van Loteringen,
Die ’t gehoor verlekkren kon
Op zijn klokspijs, en zijn noten,
Ons zo kunstrijk toegegoten;
't Lust ons op de klokketon,
Om doorluchte torentransen,
Enen klokkedans te dansen.

De voormalige klokgieterij van Hemony werd na 1685 verbouwd tot stal, pak- en koetshuis.




In 1686 stelde het stadsbestuur de houten schermschool aan als kerk voor de Franse geloofs- vluchtelingen, de Walen. Door de groeiende groep Hugenoten in Amsterdam was de bestaande Waalse Kerk aan de Oudezijds Achterburgwal te klein geworden. In de 18e eeuw stond het Molenpad ook wel bekend als Fransche Kerkstraat. De nieuwe kerk werd in 1808 bij koninklijk besluit gesloten. Op de plek van de Nieuwe Waalse Kerk is nu, in een voormalig schoolgebouw, Pro Fysio gevestigd.

De vaste brug die hier vlakbij ligt (Leidsegracht/ Keizersgracht), wordt officieus Hemonybrug genoemd maar staat officieel bekend als brug 44.