Even voorstellen.

Man; 73 jaar oud; geboren en getogen Amsterdammer; nog gezond van lijf en leden; op vele fronten actief als vrijwilliger.

Alleenwonend in de  Rivierenbuurt .

Vijfkamerwoning: twee grote kamers-en-suite, twee slaapkamers, een kleinere werkkamer,  en verder badkamer, keuken en toilet. En een veranda aan de tuinzijde. Best luxe dus!

Deze man (naam bekend bij Actieve Ouderen Amsterdam) zou best kleiner willen wonen. Bijvoorbeeld een driekamer- of tweekamerappartement. Met in elk geval een grote woonkamer. En –mijnheer stelt zijn voorwaarden- in de Rivierenbuurt of een andere aangename buurt.

Als deze man zou verhuizen naar een kleinere woning laat hij een grote woning achter. Ideaal voor een gezin. Of een gezin-in-wording. Of die bekende groepen waarvan de gemeente Amsterdam al jaren beweert dat voor hen meer woningen moeten komen: politie-agenten, verpleegkundigen, onderwijzers.

Maar deze man wil geen dief zijn van zijn eigen portemonnee.

Hij betaalt nu €1000 per maand aan huur.

Hij wil best hetzelfde bedrag betalen voor een kleinere woning, elders in Amsterdam. Maar hij wil niet €1200 of meer betalen voor een veel kleinere woning.

Hij blijft dus zitten waar hij zit. En met hem waarschijnlijk vele Amsterdamse ouderen.


Verhuisregelingen uitbreiden naar particuliere huursector? 
De regeling “Van Groot naar Beter” in Amsterdam, die nu uitsluitend geldt voor corporatiewoningen in de sociale sector, zou moeten worden uitgebreid naar woningen in de particuliere huur. Het zou mooi zijn als eens wordt onderzocht of een dergelijke verbreding van deze regeling tot de mogelijkheden behoort.

Dat deze regeling, en ook de regeling “Van Hoog naar Laag”,   nu nog uitsluitend geldt voor sociale huurders van een corporatiewoning  klemt des te meer voor huurders die ooit een woning kregen toegewezen door het GDH (Gemeentelijke Dienst Herhuisvesting), en die nu een sociale huurwoning bewonen van een particuliere huisbaas.